توضیحات
پلی وینیل کلراید (PVC) به عنوان یکی از پرکاربردترین مواد اولیه در تجهیزات پزشکی است. بر اساس آمار تقریبا 25% وسایل پزشکی از این ماده ساخته شده اند. پلی وینیل کلراید به وسیله پلیمریزاسیون مونومر وینیل کلراید شکل میگیرد. تولید تجارتی قسمت اعظم پی وی سی عمدتاً از طریق بسپارش تعلیقی انجام میشود و از بسپارشهای تودهای و امولسیونی به میزان کمتر و از بسپارش محلولی به ندرت استفاده میشود. پلی وینیل کلراید از بلورینگی ناچیزی برخوردار بوده اما به علت زنجیرهای حجیم بسپار (نتیجه استخلاف بزرگ کلر) از استحکام و سختی برخوردار است. تی جی برای آن بالا و به میزان ۸۱ درجه سانتیگراد است ولی میزان این تی جی آنقدر بالا نیست که فرایند با روشهای گوناگون را دچار مشکل کند. در مقابل حرارت و نور نسبتاً ناپایدار بوده و کلرید هیدروژن از آن خارج میشود. این ماده اثرات زیانبخشی روی خواص اشیا دم دست (اجزای الکتریکی) علاوه بر اثرات فیزیولوژیکی بر جای میگذارد. پی وی سی پلاستیکی سخت است که بهوسیله اضافه کردن روانکنندهها نرم و انعطافپذیر میشود. بیشترین مورد استفاده آن فتالیت است. پلی وینیل کلراید ازگسترده ترین پلیمرهای استفاده شده در گروه پلیمرهای وینیلی است.